Fetullahçý Terör Örgütü tarafýndan 15 Temmuz 2016 gecesinde düzenlenen darbe giriþimi esnasýnda 250 kiþi þehit olurken yüzlerce vatandaþ da yaralanarak gazi olmuþtu. Hain darbe giriþimi sýrasýnda Þerife Boz, hafriyat kamyonuyla Taksim’e insan taþýdý. Vatandaþlarla seyir halindeyken çekilen görüntüsüyle Türkiye’nin gündemine oturan Þerife Boz, o geceyi yeniden yaþayarak Ýhlas Haber Ajansý’na anlattý.

“Hiç ölüm aklýmýza gelmedi, korkmadým”

15 Temmuz gecesinde vatanýný seven herkesin sokaða çýktýðýný ve bir daha olsa bir daha gideceðini dile getiren Þerife Boz, “Çok heyecanlandým ve tekbirlerle aþaðýya indim. O gece çocuklarým ile yürüyerek gittik. Ondan sonra geri döndük. Bir sonraki sabah kamyonu aldýk götürdük. Kamyonu götürürken tekbirler getirdik. Kamyon ile hafriyat hiç çekmemiþtim. Fakat o gece Rabbimin bir takdiriydi. Tekbirlerle, çoluðumu çocuðumu alarak Taksim’e gittim. ‘Vatan sevgisi imandandýr’ diyorum. 7’den 70’e vatanýný milletini seven herkes oraya gitti. Bir daha olsa bir daha giderdim. Çünkü vatan bizim evimiz. Bu vatan olmasa nerede yaþayacaðýz. Ne güzel özgürce yaþýyoruz. O heyecanla tekbirler ile oraya gittik. Yanýmda oðlum, torunlarým, karþý komþum vardý. Aklýma hiçbir þey gelmedi. Herkes bana bu bayrak ve vatan için oraya gittim diye ‘Allah razý olsun’ dedi. Eðer ben koþup gitmeseydim vatanýma hainlik etmiþ olurdum. Allah razý olsun herkes yanýma gelip beni tebrik ediyor. Biz vatan için canýný verebilecek insanýz. Bedenleriyle savaþtý herkes o hainlerle. Bende oradaydým ve hiç ölüm aklýmýza gelmedi, korkmadým” ifadelerini kullandý.

“Eþim kamyon kullanmasýný bilmiyor, kullanacaðý hiç aklýma gelmedi”

Eþinin kamyon kullanacaðýnýn hiç aklýna gelmediðini söyleyen Þenol Boz, “O gün eþim bana seslendi. ‘Köprüde kalabalýk var’ dedi. Bende cuma günlerinin kalabalýk olduðunu söyledim. O ise baþka bir þeyin olduðunu ifade edince kalkýp televizyona baktým. Tanklar köprüyü kesmiþti, darbe olduðunu anladým. Eþime ben gidiyorum, sende çocuklarý, torunlarý topla al peþime gel dedim. Gece saat 03.00 -04.00’e kadar mücadele ettik. Benim çocuðum tanka ilk çýkanlardan biriydi. Sabah kadar mücadele ettik. Askerlerin gitmesini söyledik. ‘Asker kýþlaya’ dedik. Ýkinci günü ben iþe gitmedim. Baþka bir yerdeydim. Eþim kamyonla Taksim’e çýkalým dedi. Bende kalabalýk olduðunu ve gidemeyeceðimizi söyledim. Eþim kamyon kullanmasýný bilmiyor, kullanacaðý hiç aklýma gelmedi. Sonra ben Taksim’e baþka vasýta ile gittim. Bir baktým kamyonun üzerinde çocuklarým, torunlarýmý, mahallenin insanýný doldurmuþ. Buradan Taksim’e kamyonu sürmüþ. Yanlarýna gittim. Arabanýn kapýsýný açarken polis geldi, izin vermedi. Abla bize emanet dedi. Eþimi, Taksim’de kamyonla görünce bir anda heyecanlým. Belki oðlum getirmiþtir diye düþündüm. Sonra bakýnca kamyonun üzerinde oðlum, kýzlarým, torunlarým bulunuyordu. Kapýyý açmaya gidince bir þey söyleyecektim polis, ‘abla bize emanet’ dedi” þeklinde konuþtu.